خود خداوند در قرآن کریم به سه صورت قسم خورده است:
گاهى خداوند به ذات خود قسم مىخورد، مانند: «فو ربّک لنحشرنّهم»
گاهى خداوند به کلام و صفات خویش قسم سوگند یاد مىکند؛ «ص و القرءَان ذى الذّکر» و «ق و القرءَان المجید»
گاهى به مخلوقات خویش قسم مىخورد؛ «و الشّمس و ضحیها و القمر إذا تلیها» و «و التّین و الزّیتون»
اما به راستی چرا خداوند در قرآن قسم یاد می‌کند؟
فایدهى سوگند آن است که از سویى یقین مؤمن را در دین بیافزاید تا هیچ شکى باقى نماند و از سوى دیگر، بر انکار کافر بیافزاید تا حجت بر او تمام شود.
